callar - verb

ca·llar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
callo
calles
calla
callem
calleu
callen
callava
callaves
callava
callàvem
callàveu
callaven
callí
callares
callà
callàrem
callàreu
callaren
callaré
callaràs
callarà
callarem
callareu
callaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
callaria
callaries
callaria
callaríem
callaríeu
callarien
calli
callis
calli
callem
calleu
callin
callés
callessis
callés
calléssim
calléssiu
callessin

calla
calli
callem
calleu
callin
Infinitiucallar
Gerundicallant
Participi
callatcallada
callatscallades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana